ЭСПЕРАНТО :: Справочник

Juna homo (= какой-то молодой человек), kiu ne havis laboron (= какая-либо работа) en sia urbo, veturis al Londono por serĉi helpon (= какая-нибудь помощь) ĉe sia parenco. La parenco (= тот родственник, у которого юноша искал помощь) donis al li kelkajn ĉapelojn kaj konsilis al li stari sur la strato (= улица Лондона, значит в известной степени определённая улица) kaj vendi ilin.

Ĝoja, ke nun li povos iom perlabori, la junulo (= тот юноша, о котором мы говорим) prenis la ĉapelojn (= те шляпы, которые родственник ему дал) kaj iris kun ili al homplena strato (= какая-то людная улица) kaj ekstaris en oportuna anguleto (= какой-то удобный уголок).

En la vespero (= в тот же самый вечер) li revenis al la parenco, kaj tiu demandis: "Nu, ĉu vi multe vendis?" – "Ha", malgaje respondis la junulo, "eĉ unu ĉapelon mi ne vendis" – "Kial? Ĉu vi al neniu proponis? Kion do vi faris dum la tuta tago?" – "Mi tenis la ĉapelojn bone kaŝite en la korbo (= в той корзине, которая у него была с собой), por ke la polvo (= пыль вообще или пыль улицы) ne difektu ilin. Sed en la daŭro (речь идёт о продолжительности дня) de la tuta tago mi ne havis okazon (= какой-либо случай) proponi ilin al iu, ĉar ĉiuj homoj, kiuj preteriris sur la strato (= по той улице, где стоял юноша), jam havis ĉapelon (= какая-нибудь шляпа) sur la kapo (= своя голова)".